- θεοχώρητος
- θεοχώρητος, -ον (AM)αυτός που περιέχει, που περιλαμβάνει τον θεό.[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -χώρητος (< χωρώ + χώρος), πρβλ. α-δια-χώρητος, α-συγ-χώρητος].
Dictionary of Greek. 2013.
θεοχώρητος
Look at other dictionaries:
θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… … Dictionary of Greek
